معاون شهرسازی و معماری شهرداری تهران تشریح شد؛
جزئیات ساخت خانه های كوچك اندازه در پایتخت
شیك بار: معاون شهرسازی و معماری شهرداری تهران جزئیات طرح ساخت خانه های كوچك اندازه را تشریح نمود.
به گزارش شیك بار به نقل از مهر، عبدالرضا گلپایگانی به تبیین ابعاد گوناگون لزوم ساخت خانه های كوچك اندازه پرداخت و اظهار داشت: شهرداری تسهیلگر این راه است و برای خانه های كوچك اندازه سقف حداكثر ۲۰ درصد مساحت زیربنا و ۴۰ درصد تعداد واحدها را در نظر گرفته است. معاون شهرسازی و معماری شهرداری تهران افزود: از آنجائیكه برمبنای قانون اساسی تأمین مسكن مناسب برای مردم یكی از وظایف دولت می باشد، شهرداری تهران بعنوان تعهد اجتماعی برای خود چنین وظیفه ای قائل است. وی بر ضرورت توجه به شرایط تهران در ارتباط با مسكن تاكید كرد و اظهار داشت: با عنایت به آمار سال ۹۵ شهر تهران از نظر جمعیتی در رده شهرهای با كمترین رشد، بین شهرهای ایران بوده است. این در حالیست كه طی همین سال ها فضاها و شهرهای پیرامونی پایتخت شتابان ترین رشد جمعیتی را داشته اند، حالا برای رفت و آمد به محل كار و زندگی، یك و نیم میلیون سفر صبحگاهی و همین تعداد سفر عصرگاهی روی می دهد. معاون شهردار تهران اشاره كرد: از آنجائیكه سرانه های خدماتی شهرهای پیرامونی تهران در وضعیت مناسبی نیست، شاهد می باشیم استان تهران به لحاظ سرانه های آموزشی جزء بدترین استان های ایران محسوب می شود. بر خلاف تصور عمومی ساخت و سازهای انبوه در شهرهای پیرامونی تهران همراه با خدمات مناسب برای شهروندان نبوده و این شهرها از كمبود فضاهای خدماتی همچون، فضای آموزشی، بهداشتی- درمانی، ورزشی، مذهبی-فرهنگی و فضای سبز و غیره در رنج هستند. ضمن اینكه در بعضی از شهرهای نوساخته، با وجود ساخت و ساز زیاد، خیلی از خانه های ساخته شده خالی هستند. وی ادامه داد: از آنجائیكه توسعه حمل و نقل بین تهران و شهرهای پیرامونی كه به اسم حمل و نقل انبوه بر شناخته می شود، زمان طولانی و هزینه سنگینی دارد، بنظر می رسد در كوتاه مدت قابل تحقق نباشد و برای یك نسل دیگر باید سختی رفت و آمد بین تهران و پیرامون و آوارگی شهروندان را پذیرا بود. گلپایگانی درباره یكی دیگر از معضلات جمعیتی تهران اظهار داشت: از طرف دیگر ما شاهد می باشیم، حس تعلق ساكنان محلات تهران نسبت به سایر شهرهای ایران كاهش یافته و در وضعیت ناگواری قرار دارد. همین طور شاهد شكل گیری محلات فقرا و ثروتمندان هستیم، به عبارتی، توازن شهر به لحاظ اقتصادی و اجتماعی در حال از بین رفتن است.
وی در توضیح این معضل اضافه كرد: برمبنای آمارهای سال ۹۶ نزدیك به ۴۶ درصد جمعیت شهر تهران مستأجر بوده اند، این روند در دو سال قبل شدت بیشتری داشته است تا جایی كه می توان تخمین زد بیشتر از ۵۰ درصد جمعیت تهران صاحب خانه نیستند. گلپایگانی اظهار داشت: این مسأله بر عدم احساس تعلق به محلات اثر داشته چونكه شهروندان تهرانی تقریباً هر ساله در حال كوچ درون شهری از محله های مرفه تر به سمت محلات میانی و پایین تر و بعد از آن، سكونت در خارج از شهر هستند. وی ادامه داد: بد مسكنی دهك پایین در تهران یكی دیگر از چالش هاست؛ كسانی كه در بافت های فرسوده و در ساختمان های ناپایدار زندگی می كنند یا كسانی كه در محلات ناكارآمد به لحاظ كالبدی مستقر هستند و وضعیت خدماتی نابهنجاری دارند. معاون شهردار تهران اظهار داشت: از آنجائیكه بیشتر مراكز كار و فعالیت مثل بازار تهران، دانشگاه ها و مراكز اداری و درمانی به صورت خطی روی محور تجریش تا ری كه سازمان فضایی تهران را شكل می دهد قرار دارند، شاهد می باشیم برای كسانی كه در دانشگاه های تهران درس می خوانند فضای سكونتی مناسب تأمین نشده است. همین طور تعداد زیادی كارگر در بازار تهران مشغول به كار هستند كه تحقیقات نشان می دهد بعضی از این افراد در محلات پیرامون بازار كه وضعیت مناسبی به لحاظ امكانات سكونت ندارد، زندگی می كنند. بگفته گلپایگانی؛ شهرداری به كمك مردم و صاحبان سرمایه و البته نهادهای دولتی وظیفه خود می داند با گام هایی راه را برای تأمین خانه برای همه مردم هموارتر كند. وی اظهار داشت: در واقع خیلی از كسانی كه در شهرهای اطراف زندگی می كنند، چون در تهران محل زندگی آبرومند و درخور نمی توانند تهیه كنند، مجبور به سفرهای هر روزه هستند. یا بسیاری از افرادی كه در تهران زندگی می كنند در شهرهای ییلاقی نزدیك، خانه های بزرگ دارند، اما نیاز دارند در تهران هم جایی برای سكونت داشته باشند و با یك واحد ۵۰ متری هم هدفشان تأمین می شود، در نتیجه نیازی نیست یك واحد ۱۵۰ متری داشته باشند. گلپایگانی اضافه كرد: گاهی اوقات این مسأله برای سالمندانی است كه نیاز دارند كنار فرزندانشان باشند و یك خانه كوچك برای آنها كفایت می كند. معاون شهردار در ادامه اظهار داشت: ما در سنت سكونت ایرانی خانواده گسترده داشته ایم، چون خانواده گسترده یعنی زندگی پدر و مادر و فرزندان در یك خانه با اتاق های زیاد كه به واسطه یك حیاط مركزی به هم وصل بوده اند و این گونه تمایل فرزندان به بودن در كنار خانواده در سال های اولیه ازدواج، فراهم می شده است. وی ادامه داد: اما حالا امكانی برای تبعیت از فرهنگ خانواده گسترده با مدل كالبدی متفاوت نسبت به گذشته در زندگی آپارتمانی وجود ندارد برای اینكه از یك سو فرزندان توان تأمین مسكن بزرگ نزدیك خانواده هایشان را ندارند و از طرف دیگر امكان ساختن واحدهایی با اندازه های متفاوت در یك مجتمع ایجاد نشده است تا جوانان بتوانند سال های اولیه زندگی را در كنار خانواده خود سپری كنند. وی درباره ایراد ضوابط و مقررات شهری درباب اندازه خانه ها نیز بیان كرد: اگر بخواهیم از منظر ضوابط و مقررات شهری و معماری به مسأله نگاه نماییم، این ضوابط برای همه محلات و الگوهای سكونتی یكسان است. یعنی هر قطعه زمین در هر جای تهران باشد باید از یك ضابطه ساخت و ساز پیروی كند. معاون شهردار اضافه كرد: آنچه موجب ایجاد محدودیت در ساخت خانه در ابعاد كوچك اندازه شد، مربوط به ضوابطی است كه پس از سال ۹۱ و با ابلاغ طرح تفصیلی بوجود آمد. كه برمبنای آن حالا میانگین مساحت واحدهای مسكونی شهر تهران به صد متر رسیده، در صورتیكه این مساحت با تعداد افراد و شرایط اقتصادی انطباق ندارد. گلپایگانی اظهار داشت: الان در تهران اگر كسی بخواهد واحد كوچك اندازه بخرد یا اجاره كند چنین امكانی برایش بسیار كم است. در صورتیكه امكان انتخاب و آزاد بودن در مقابل مجبور بودن سوژه بسیار مهمی است. وی ادامه داد: برخی معتقدند تهران باید تا حدی گران بشود كه بتوان جمعیت آنرا كنترل كرد، یا خانواده هایی كه تازه دارند شكل می گیرند، در این شهر نباید جای سكونت داشته باشند كه این نگاه خودخواهانه به مدلول بیرون كردن فقرا از شهر است. معاون شهردار تهران اشاره كرد: در مقابل نگاهی شبیه كشورهای سوسیالیستی وجود دارد كه برمبنای آن می گفتند برای همه طبقات تنها دو مدل نقشه وجود داشته باشد و همه مردم در آن زندگی كنند. همین طور اندازه همه ساختمان ها كوچك باشد. وی ادامه داد: در سابقه تاریخی خانه ایرانی عمده ترین خاصیت خانه، ارتباط بین طبیعت و فضای سرپوشیده خانه بوسیله حیاط بوده است. بدین سبب جاهایی كه امكان انطباق با الگوی معماری ایرانی وجود دارد، ما باید آنرا ایجاد نماییم تا نخواهیم برای همه شهر نسخه واحد بپیچیم؛ بلكه متناسب با شرایط اجتماعی، اقتصادی و خاصیت های محیطی امكان طراحی متنوع را فراهم نماییم. گلپایگانی در ادامه اظهار داشت: اگر همه این سوالات و چالش ها را كنار هم بگذاریم، پاسخ و چاره نمایان می شود؛ ما برای حل حمل و نقل بین تهران و پیرامون تهران دو راه داریم، یا باید شبكه حمل و نقل ریلی را تقویت نماییم یا اینكه نیاز به رفت و آمد هر روزه را كاهش دهیم. معاون شهردار تهران اشاره كرد: گمان می كنم اگر از كسانی كه هر روز بین تهران و شهرهای اطراف در حركت هستند، بپرسیم بین یك خانه سی متری در مركز شهر و نزدیك به محل كارشان با یك خانه هشتاد متری در شهرهای پیرامونی كدام را انتخاب می كنند، پاسخ تعداد شایان توجه خانه كوچك در میانه شهر است، اما در شرایط امروز عرضه مسكن این انتخاب برای خریدار فراهم نیست و بر اساس پیشنهاد شهرداری بهتر است این امكان انتخاب فراهم و آزادی انتخاب برای همه مردم با شرایط و نیازهای گوناگون ایجاد شود. وی ادامه داد: ما در بررسی و مقایسه ساختمان هایی كه ساخته می شوند و ساختمان هایی كه معامله می شوند، شاهد بالا بودن تمایل برای معامله واحدهای كوچك هستیم در صورتیكه عرضه چنین واحدهایی بسیار پایین است. گلپایگانی اشاره كرد: طبق ضوابط طرح تفصیلی، امكان ساخت واحد ۳۵ متری وجود دارد، اما ضوابط سختگیرانه خصوصاً در تأمین پاركینگ برای هر واحد و در همه جای شهر به صورت یكسان، برای سازنده ساخت خانه كوچك اندازه صرفه ندارد. مطالعات مشاوران شهرساز نشان میدهد الگوی كالبدی خانه و اندازه و كیفیت فضای سكونت وابسته به محل كار، رفت و آمد و تأمین شرایط آسایش و آرامش شهروندان هم هست و صرفاً اندازه خانه به تنهایی تأمین كننده شرایط آسایش مردم را فراهم نمی نماید. وی ادامه داد: ریشه خیلی از مشكلات حوزه مسكن به سوداگری زمین و ملك برمی گردد، مدیران اقتصادی و نمایندگان مجلس لازم است تمركز بیشتری بر مالیات بر زمین و مسكن خالی و معامله های آنها ارائه نمایند چونكه خانه در تهران كالای بسیار گرانی است.
گلپایگانی اظهار داشت: یك محاسبه ساده نشان میدهد ۴۵۰ هزار میلیارد تومان سرمایه در بخش مسكن بلوكه شده كه مدیریت كلان اقتصادی نتوانسته از این سرمایه كلان در امتداد رفع نیاز مردم و تولید سرمایه و كار مولد استفاده نماید. وی ادامه داد: در حوزه مسكن كوچك اندازه شهرداری فقط مقرر است تسهیل گری كند نه اینكه خودش چیزی بسازد. لازم است با برداشتن موانع از سر راه بخش خصوصی، امكان تولید و ساخت واحدهای متناسب با نیاز مردم را فراهم نمود. معاون شهرسازی و معماری شهردار تهران درباره افزایش جمعیت پذیری تهران در نتیجه این طرح اظهار داشت: زمانی كه در مناطق یك تا سه بیشتر از ظرفیت طرح تفصیلی ساخت و ساز می شود، كسی نگران جمعیت تهران نیست، اما شوربختانه وقتی صحبت از طبقه متوسط و فرودست می شود، همه نگران جمعیت تهران می شوند. وی ادامه داد: واقعیت این است كه مثلاً اگر درباره مسكن كوچك اندازه برای دانشجویان، افراد تازه ازدواج كرده یا كارگرها صحبت می نماییم، اینها حالا هم در تهران دارند زندگی می كنند، اما خانه شأن یا دور است یا در شرایط خوبی نیست. در واقع تسهیل شرایط موجب جا به جایی جمعیت درون تهران می شود نه بیرون از آن. وی اظهار داشت: آمار سال ۹۵ جمعیت روز تهران را ۱۲ میلیون نفر و جمعیت شب را ۹ میلیون نفر اعلام نموده است. باید دید واقعیت زندگی و جمعیت در تهران چه چیزی است؟ معاون شهردار تهران اضافه كرد: بررسی ها نشان میدهد رشد جمعیتی مناطق مركزی تهران كه شامل مناطق ۶ و ۱۲ و بخش هایی از منطقه ۷ می شود، در حال كم شدن است. وی اظهار داشت: ضمن اینكه آمار ساخت و ساز و تراكم ساختمانی در بافت فرسوده منطقه ۱۰ از همه مناطق بالاتر است، اما اگر آمار جمعیت این منطقه را در فاصله سال های ۸۵ تا ۹۵ مقایسه كنید، می بینید جمعیت این منطقه افزایش چندانی نداشته است چون بعد خانوار از خانواده های ۴ الی ۵ نفره به خانواده ۲ نفره تغییر كرده و این یعنی جمعیت درون خود منطقه جابه جا شده است. گلپایگانی اضافه كرد: واقعیت دیگر این است كه ازدیاد جمعیت تهران اتفاق افتاده و باری كه به دوش شهر گذاشته ترافیك و آلودگی هواست، در نتیجه ما باید نسبت به واقعیت ها راهكارهای كارشناسانه بدهیم. وی اظهار داشت: شهرداری بعنوان یك پیشنهاد مسأله خانه های كوچك اندازه را مطرح كرده است تا صاحبنظران درباره آن نظر بدهند، در پیشنهاد تهیه شده بحث مسكن اجتماعی و تولید خانه های كوچك اندازه برای دهك های پایین و كسانی كه امكان پرداخت اجاره بالا ندارند نیز پرداخته شده است، هر چند در شرایط اقتصادی فعلی تحقق آن بسیار دشوار است، در زمین های متعلق به دولت و نهادهای عمومی مسكن كوچك اندازه برای اجاره به گروه های هدف و توسط نهادهای حمایتی پیش بینی شده و شهرداری در این بخش بعنوان تسهیل گر و ارائه دهنده مشوق عمل می كند. بگفته گلپایگانی؛ شهرداری برای تغییر ضوابط نیاز به تصویب پیشنهاد خود در كمیسیون ماده پنج دارد. ضمن اینكه برای ایجاد امكان استفاده از وام مسكن برای این واحدها به تأیید سایر دستگاه ها نیاز هست. معاون شهردار تهران اضافه كرد: بهتر این است مردم و صاحبنظران در این زمینه نظر بدهند، چون ما صاحب مردم نیستیم كه بخواهیم برای همه آنها تصمیم بگیریم ضمن اینكه به انجام كارها و پرسیدن نظر كارشناسان پس از اتمام كار اعتقادی نداریم. وی اظهار داشت: اینكه در قسمتی از شهر بلوك های ارزان قیمت ساخته شود، یا یك محله یا جایی در خارج از شهر به مسكن برای كم درآمدها تبدیل گردد، تجربه موفقی نبوده ولی ما در ایران هنوز آنرا ادامه می دهیم، یعنی محلات فقیرنشینی كه از خیلی از سرانه های خدماتی محروم هستند، ایجادمی نماییم. اما در روش جایگزین كه تابحال تجربه موفقی بوده ساختمان های تركیبی ایجاد می شود، تا در یك واحد ساختمانی تلفیقی از مساحت های مختلف وجود داشته باشد. وی با اشاره به اینكه نمونه خوب این الگو در شهرك اكباتان وجود دارد، عنوان كرد: در این شهرك واحدهایی با مساحت ۳۵ مترمربع در تركیب با واحدهای بزرگ تر طراحی شده اند، بطوریكه نزدیك به ۱۰ درصد واحدهای فاز یك و سه در این شهرك مساحت ۳۵ متر مربعی دارند. گلپایگانی اظهار داشت: طراحی شهری برمبنای خانه های كوچك مقیاس در سنت سكونت ایرانی و در روستاها و شهرهای مختلف وجود داشته است. روستاهای قدیمی ایران نشان میدهد در صورتیكه خانه های مركز روستا كوچك بوده، اگر كسی وضع اقتصادی بهتری داشته در فاصله ای دورتر از مركز، خانه ای بزرگ با حیاط می ساخته و با اینكه چنین سبكی در شهرهای اروپایی هم قابل مشاهده می باشد، ما در تهران برعكس عمل كرده ایم، یعنی زمین های با كیفیت و ارزان قیمت حاشیه شهر را به خانه های آپارتمانی بی كیفیت تبدیل نموده ایم، اما متوسط مساحت واحدها در داخل شهر به ۱۰۰ متر مربع رسیده است.
منبع: شیك بار
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب