سازمان شانگهای و اقتصاد ایران- ۴
سه موضوع مهمی که ایران قبل از اجلاس شانگهای باید تعیین تکلیف کند
به گزارش شیک بار یک کارشناس اقتصادی اظهار داشت: مسئولان کشورمان لازم است قبل از شرکت در اجلاس شانگهای 3 موضوع را تعیین تکلیف کرده و درباره آنها تصمیم بگیرند.
مجید شاکری در گفت و گو با خبرنگار مهر در مورد اجلاس شانگهای گفت: نخستین نکته ای که باید در ایران به آن توجه گردد این است که این اجلاس بیشتر یک ساختار امنیتی است که برای کنترل تندرویی و افراط گرایی در آسیای میانه تأسیس شده و در ادامه در اطراف آن دستورکارهای دیگر مثل دستورکار اقتصاد قرار گرفت.
این کارشناس اقتصادی اضافه کرد: امروز در کشورهای دیگر مثل ترکیه، چین و روسیه به فناوری هم افزایی فهم اقتصادی و امنیتی از دنیا رسیده اند؛ یعنی این که متوجه شده اند که سیاست های امنیتی و نظامی نمی توانند بغیر از سیاست های اقتصادی تعریف شوند و عملاً همه این موارد بهم متصل هستند.
وی افزود: چیزی که بعنوان کریدورهای مختلف اقتصادی در دنیا می بینیم که درحال شکل گیری است، مثل جاده- کمربند، بی ار ای که می کوشد چین را به آلمان وصل کند، مثل تلاش ترک ها برای بسط محور لاجورد که ترکیه را به چین وصل می کند، مثل کریدورهای مختلفی که هندی ها دنبال آن هستند. همه اینها یک هم افزایی از اقتصاد و امنیت را نشان میدهد.
شاکری اظهار داشت: وقتی در مورد کریدور بحث می نماییم فقط موضوع راه نیست و راه پایین ترین رده این مساله است؛ راه، جمعیت انسانی در طول مسیر، زنجیره ارزش افزوده در طول مسیر و همه الزامات حول آن قرار گرفته است.
وی اضافه کرد: از این بابت اگر یک روزی می گفتیم شانگهای یک همکاری امنیتی و بعد یک پیوست اقتصادی دارد امروز این دو رکن از هم قابل تفکیک نیست ما هم برای ایفای نقش باید موضوع را فهم نماییم و پرونده های مختلف بین ما و کشورهای عضو اجلاس شانگهای را با همین دید نگاه کنیم؛ بطورمثال اگر الان مهم ترین پرونده امنیتی روی میز اجلاس شانگهای افغانستان است، ما هم باید این درک را داشته باشیم به این معضل امنیتی، یک نگاه تماماً اقتصادی ایجابی داشته باشیم. این چیزی است که ما بر خلاف چینی ها و هندی ها هنوز در بعد حکمرانی به آن نرسیده ایم.
شاکری گفت: بدین سبب نخستین نکته این است که سیاست امنیتی و سیاست اقتصادی ما باید دقیقاً با هم در یک هم بستگی کامل باشند. این چیزی به جز این است که امنیت به اقتصاد یا برعکس بهم سرویس دهند. این دو الان با هم یکی بوده و کاملاً بهم چسبیده هستند.
وی اشاره کرد: در این چارچوب اگر در مورد چین صحبت می نماییم، معانی اش بطور جدی از جنس کریدور است. در مورد اتصال ایران به کریدور کمربند جاده و همه ارتباطات این کریدور با کشورهای عضو شانگهای صحبت می نماییم. بطورمثال پیش از رفتن باید تصمیم بگیریم آن کریدوری که می خواهیم روی آن متمرکز شویم کدام یک از کریدور هاست؛ اگر می خواهیم به چین اتصال برقرار نماییم این اتصال بوسیله اتصال به سی پک (خطوط انتقال درخلال پاکستان و چین) است. اگر این مساله است فقط بردن یک پیشنهاد برای چین معنایی ندارد و باید به نقش پاکستان هم فکر نماییم. پس نمی توانیم تصور نماییم بسته های جداگانه ای برای چین یا پاکستان داریم و نمی خواهیم اینها را بهم متصل نماییم.
این کارشناس اقتصادی اضافه کرد: یا اگر در نظر داریم ارتباط با چین بوسیله اتوبان پامیر باشد، باید کشورهای درگیر مثل تاجیکستان، قرقیزستان و … را در طول این مساله ببینیم.
وی اشاره کرد: پس بعنوان نکته اول پیشنهادی که ایران به شانگهای می برد باید از جنس کریدور باشد و مفاهیم امنیتی و اقتصادی بهم متصل باشد. قسمت دوم این است که پرونده کشورهای مختلف در قالب نگاه کریدوری کاملاً به هم متصل است.
شاکری اظهار داشت: مساله بعدی که هنوز در ایران به تصمیم نرسیده ایم موضوع هند و چین است. درست است که چین و هند دو کشور عضو پیمان شانگهای هستند اما عملاً هندی ها جزو بخش مهمی از نقشه امریکایی ها برای کنترل چین هستند. ما در داخل ایران و در پرونده چابهار، عملاً برخوردمان طوری بوده است که مشکلات چین و هند در داخل ایران حل شود و یا پیش رود. اگر می خواهیم به این روند ادامه دهیم آنچه که می خواهیم روی میز چین ببریم چه تفاوتی با آنچه که می خواهیم روی میز هند ببریم، دارد؟
وی اضافه کرد: سوال بعدی این است که از شروع آغاز به کار دولت سیزدهم، آقای رئیسی دو دیدار با وزیر امور خارجه هندوستان داشتند و دیدار دیگری هم در سطح دو وزیر خواهیم داشت. نسبت این دیدارها با چین چه خواهد بود؟ آیا نگاه جامعی داریم؟
۳ نکته مهم در اجلاس شانگهای
شاکری اشاره کرد: بدین سبب ۳ موضوع باید مورد توجه قرار گیرد؛ نکته اول بررسی رقابت های کشورهای عضو شانگهای که چگونه باید با آنها همکاری نماییم بدون این که محل تسویه حساب آنها شویم.
وی اضافه کرد: نکته دوم این است که چگونه باید یکی شدن ادبیات امنیتی و اقتصادی به ویژه در فضای پساکرونا را فهم نماییم.
شاکری اظهار داشت: نکته سوم نیز این که باید تصمیم بگیریم اگر اکنون معنای کریدوری شانگهای، موضوع کمربند- راه هست می خواهیم به کدام کمربند اولویت دهیم و یا مانع کدام طرح توسعه ای اطراف خود شویم. این که طرح توسعه ای خودمان را داشته باشیم به همان اندازه مهمست که مانع از طرح های توسعه ای دیگرانی شویم که در اطراف ما درحال شکل گیری هستند.
منبع: شیك بار
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب